Ντάλα καλοκαίρι ήτανε εκείνη τη μέρα. Δόξα στο Θεό (και στο ταλέντο μου στα χρηματοοικονομικά) το καλό μου, ακριβό σπορ αμάξι είχε δυνατό κλιματισμό - - και μπορώ να πω ότι απολάμβανα χαιρέκακα την εικόνα των πεζών που λούζονταν στον ιδρώτα, ενώ εγώ δροσιζόμουν στη μέση της Λιοσίων, ακούγοντας την αγαπημένη μου μουσική από το CD και κατευθυνόμενος προς το σπίτι ενός πολύ καλού μου πελάτη. Ο τύπος είχε μια απίστευτη περιουσία, που την έκανε με έξυπνες επενδύσεις, χάρη και στις συμβουλές μου. Ωστόσο, παρά τα εκατομμύριά του, συνέχιζε να μένει στο πατρικό του σπίτι, στο Ζεφύρι. «Καλά, τύπος με τόσα λεφτά και μένει σε μια τέτοια φτωχογειτονιά;» θα μου πείτε. Ναι, αλλά αν μπαίνατε στο σπίτι του, θα ντρεπόσασταν να πατήσετε τα μάρμαρα Πεντέλης και τα περσικά χαλιά. Στην τελική, εγώ θα του πω που θα μείνει; Ο καθένας κάνει ότι γουστάρει, αρκεί να μην σ ενοχλεί . . .
Φρίκαρα άσχημα όταν είδα ότι ο δρόμος του ήταν κλειστός λόγω έργων - - κι ας μην έβλεπα εργάτες πουθενά τριγύρω. Θα έπρεπε, λοιπόν, να παρκάρω τουλάχιστον δύο τετράγωνα μακριά και να πάω με τα πόδια. Και τι σημαίνει αυτό; Ότι θα λουστώ κι εγώ στον ιδρώτα, μέσα στο λευκό λινό Hugo Boss κοστούμι μου (800 ευρώ, παρακαλώ) και στο DKNY μεταξωτό πουκάμισό μου (άλλα 200). Υπερβολή όλα αυτά; Μάγκες, τα βγάζω και τα χαλάω όπως γουστάρω. Άλλωστε, στη δουλειά μου πρέπει να δείχνεις ότι βγάζεις χρήμα. Πώς να σου εμπιστευτεί ένας ζάπλουτος την περιουσία του, αν σε δει με ένα παλιό-τζιν κι ένα μακό; Άσε που το elegant και κομψό σώμα μου, κολακεύεται από το καλό ντύσιμο . . .
Είχα καλύψει το ένα τετράγωνο και παρατηρούσε χαιρέκακα τα χαμόσπιτα της γειτονιάς του. Κάτι γυφτάκια έτρεχαν ξυπόλητα στον παραπάνω δρόμο. Μια γριά ντυμένη στα μαύρα άπλωνε μπουγάδα. Ένας συνταξιούχος, με μια τρύπια φανέλα, διάβαζε εφημερίδα στην αυλή του σπιτιού του. «Τι κόσμος...» σκέφτηκα, έφερα στο μυαλό μου την γειτονιά μου στην Φιλοθέη και τίναξα τα πέτα του σακακιού μου. «Φτώχια καταραμένη . . . ».
Και τότε, από το πουθενά, μου ήρθε η ψυχρολουσία. Στο κεφάλι μου, στο λευκό σακάκι μου και στο πουκάμισό μου ήρθε ένα μπουγέλο βρωμόνερα, ανακατεμένα με λάσπη και χώμα. Τα μάτια μου γύρισαν ανάποδα από τα νεύρα - - μου κατέστρεψε το κοστούμι! «Εεεε!» φώναξα άγρια και γύρισα προς τα πάνω. Στον πρώτο όροφο μι
(Logg inn, og les hele sexnovellen)