Το σπίτι βρισκόταν στον πέμπτο όροφο, σε μια κάθοδο της Μεσογείων.
Χολαργός. Ρετιρέ. Αποτελούταν από ένα μικρό μπάνιο, μια κουζίνούλα στην οποία σίγουρα δεν θα χώραγε το ψυγείο μου – τόσο μικρή ήταν, και από ένα τεράστιο δωμάτιο ενιαίο, που θα μου χρησίμευε για υπνοδωμάτιο και καθιστικό μαζί.
Από τη μέρα που η Χ. μου έδωσε τα παπούτσια στο χέρι και με έδιωξε από το σπίτι στη Μεθώνης επειδή κατάλαβε πως την απατούσα, την έβγαζα σε φίλες και φίλους. Είχα βαρεθεί. Άσε δηλαδή που έπρεπε να πάω να μαζέψω και τα πράγματά μου από το σπίτι της – που θα τα πήγαινα όλα αυτά;Μπαίνοντας στο δώμα που ούτε σε άστεγο να το χάριζαν δεν θα το έπαιρνε, το ερωτεύτηκα αμέσως. Το νοίκιασα και άρχισα να αυτοσχεδιάζω. Χώρισα τον ενιαίο χώρο με παραβάν, δεν θα ήθελα όποιος ερχόταν να μπορεί να βλέπει την «κρεβατοκάμαρα» ή να κάθεται στο κρεβάτι μου – έξω από το παραβάν έβαλα τον γιγάντιο σουηδικό καναπέ που είχα πάρει από το ΙΚΕΑ και το χαμηλό ινδικό τραπέζι με τις γιγάντιες βίδες που έμοιαζε με πειρατικό.
Ο ντράμερ μου, μου χάρισε ένα παλιό ‘70s ξύλινο μπαρ-βιβλιοθήκη με ένα γελοίο μπορντώ βελούδο για επένδυση στο χώρο όπου υποτίθεται θα έμπαιναν τα ποτά. Το τρύπησα και μοντάρισα το στερεοφωνικό εκεί. Τα 1,5μετρα ηχεία τα τράβηξα στις δυο γωνίες του χώρου. Παράγγειλα και κουρτίνες ψυχεδελικές για την τεράστια τζαμαρία που πλαισίωνε όλο το χώρο και αγόρασα και μια σόμπα γκαζιού (το χειμώνα, θα έψηνα πάνω της τα ρακόμελα).
Το ψυγείο το βόλεψα εκτός της κουζίνας.
Χρειάστηκε μια προεργασία βέβαια, γιατί αφού αναγκαστικά θα βρισκόταν στον ενιαίο χώρο του καθιστικού καιτης κρεβατοκάμαρας, θα έπρεπε να μη μοιάζει με ψυγείο. Το έβγαλα στην αυλή, το ξήλωσα από τα σήματα της φίρμας, το έξυσα και το έβαψα μπορντοκόκκινο στο χρώμα των Prince. Του ξανακόλλησα τα παλιά σήματα της Pitsos και το κοτσάρισα έξω από την πόρτα της κουζίνας με ένα έργο ενός φίλου απ’ την Καλών Τεχνών από πάνω –κάτι θραύσματα σπασμένου καθρέφτη κολλημένα σε μαύρη τσόχα και όλο αυτό μέσα σε ένα κάδρο από κοτετσόσυρμα και γαλάζια ξεβαμμένη κορνίζα από κατεδάφιση- να περνάει για άποψη.
Το σπίτι ήταν δραματικά κρύο το χειμώνα και εξουθενωτικά ζεστό το καλοκαίρι. Η τζαμαρία ευθυνόταν γι’ αυτό. Δεν θα το αντάλλασσα όμως με τίποτα στον κόσμο γιατί το δώμα αυτό είχε τεράσ
(Logg inn, og les hele sexnovellen)