Στις τάξεις του Λυκείου άρχισα να κάνω παρέα με μια κοπέλα από το σχολείο μου, η οποία είχε έναν... τέλειο μπαμπά! Ψηλός, γεροδεμένος, με γοητευτικά γκρι μαλλιά και απίθανα πράσινα μάτια. Γνωριστήκαμε όταν ήρθε στο σχολείο και πήρε τους βαθμούς της Γιάννας και μπορώ να πω ότι το ματάκι του έπαιζε όλη την ώρα, βλέπεις η μαμά της Γιάννας δεν ήταν καμιά μουνάρα.
Έπαθα τόση μεγάλη πλάκα που δεν άντεξα... «Δεν μου είχες πει για τον μπαμπά σου, Γιαννούλα», μου ξέφυγε μεταξύ σοβαρού και αστείου. Αυτή το πήρε στην πλάκα, αλλά οι καύλες μου για τον μπαμπά μεγάλωναν μέρα με την μέρα.
Κάθε μέρα αναστατωνόμουν και μόνο που τον σκεφτόμουν! Τα βράδια που ξάπλωνα, θυμόμουν τον «μπαμπά» και το μουνάκι μου υγραινόταν. Φανταζόμουν το καυλί του να τρίβεται πάνω στα βυζιά μου... έτριβα την μουνάρα μου, έβαζα το δάχτυλο μου μέσα μου, πότε στο μουνί και πότε στον κώλο και έχυνα... Ήθελα τόσο πολύ να με γαμήσει άγρια! Οι επισκέψεις μου στο σπίτι της Γιάννας αυξάνονταν, αλλά δυστυχώς ο μπαμπάς της έλειπε συχνά λόγω δουλειάς.
Στα 20 μας πλέον , ένα βράδυ που η Γιάννα ήταν μόνη της στο σπίτι πήγα να κοιμηθώ εκεί. Η μαμά της έλειπε στο χωριό, ενώ ο μπαμπάς της θα γύριζε από επαγγελματικό ταξίδι τα ξημερώματα. Με καύλωνε άλλο τόσο το επάγγελμα που έκανε, ήταν σχετικά γνωστός (δεν μπορώ να πω περισσότερα για ευνόητους λόγους). Με την κολλητή μου μιλούσαμε συνεχώς εκείνο το βράδυ, αλλά το μυαλό μου «ταξίδευε» μαζί με τον μπαμπά, ο οποίος έφτανε από ώρα σε ώρα...
Φόραγα ένα κόκκινο σατέν κοντό φορεματάκι, με βαθύ ντεκολτέ, το οποίο διέγραφε το μεγάλο στητό στήθος μου. Τα κλειδιά στην πόρτα ακούστηκαν και η Γιάννα έτρεξε να χαιρετίσει τον μπαμπά της, όπως και εγώ άλλωστε... «Καλησπέρα κ. Κώστα», είπα και απάντησε: «Καλώς την κούκλα... Όσο πας και μεγαλώνεις εσύ...» τόνισε, κάνοντας το μικροσκοπικό κόκκινο στρινγκάκι μου να γίνει μούσκεμα μόνο στην ιδέα...
Η φίλη μου ανέβηκε πάνω στο δωμάτιο της για λίγο, χωρίς να γνωρίζει πόσο λυσσάρα είμαι με τον μπαμπά της... «Θέλετε να σας φέρω ένα ποτηράκι νερό... Κάτι να σας κάνω για να σας ξεκουράσω από το ταξίδι», τον ρώτησα με πολύ υπονοούμενο... «Αν μπορείς ματάκια μου, φέρε μου λίγο νεράκι και σταμάτα αυτό τον πληθυντικό», είπε, ξαπλώνοντας στον καναπέ του σαλονιού του, ενώ, εγώ άλλο που δε
(Logg inn, og les hele sexnovellen)