Τις τελευταίες ημέρες το μυαλό μου έχει πάθει κάτι και κινείται συνεχώς στον άξονα του πρόστυχου και του απαγορευμένου. Δυστυχώς όμως η «όμορφη» ζωή μου κάνουμε εμείς οι γιάπιδες όπως μας λένε δεν μου επέτρεπε πολλά. Γραφείο από το πρωί μέχρι το βράδυ και στο τέλος, σπίτι για ένα καλό ύπνο.
Προχθές όμως τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Η κατάσταση δεν σήκωνε άλλο και είχα φτάσει σε τέτοιο σημείο που σκέφτηκα να καλέσω ακόμη και call girl αλλά δεν ήταν πρόβλημα σέξ αυτό που είχα αλλά μυαλού.
Έτσι αποφάσισα μετά το γραφείο να πάω έξω για ένα ποτό έστω και μόνος μου. Απλά να δω κόσμο ρε παιδί μου, να παίξει το μάτι μου. Όπως ήμουν λοιπόν ντυμένος με τα καλά μου στο γραφείο, πήγα μια βόλτα στο Κολωνάκι στο Central να πιώ ένα ποτάκι να χαλαρώσω και μετά να πάω σπίτι.
Κάθισα λοιπόν παρήγγειλα ένα ουισκάκι και άναψα ένα μικρό πουράκι που είχα μαζί μου να το απολαύσω. Δεν πέρασαν δυο λεπτά και ήρθε και κάθισε δίπλα μου μια ομορφούλα κυρία κοντά στα 40, μελαχρινή με το ταγιεράκι της. Εγώ την «έκοψα» αμέσως γιατί είχε μια ωραία αύρα. ήταν από αυτές τις μελαχρινές που σου βγάζουν ρε παιδί μου την αίσθηση της γυναίκας. Εν πάσι περιπτώσει όπως την χάζευα γύρισε και με κοίταξε. Εγώ χαμογέλασα ευγενικά όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις που κάθεσαι δίπλα από αγνώστους αλλά αυτή εξακολούθησε να με κοιτάζει. Το βλέμμα της μάλιστα ήταν κάπως διερευνητικό του στυλ «που σε ξέρω εσένα».
Δεν πέρασε ούτε λεπτό και η κυρία μου λέει: «έχουμε γνωρισθεί;». Εγώ από την άλλη δεν πολύθυμόμουν τίποτα και της είπα «βοηθήστε με λίγο». Λέγομαι Λένα τάδε μου είπε και δουλεύω σε αυτό το δικηγορικό γραφείο. Νομίζω ότι κάπου σας έχω ξαναδεί. Συστήθηκα κι εγώ της είπα Ανδρέας Τάδε και μάλιστα συμπλήρωσα πως πράγματι το έχω επισκεφθεί αρκετές φορές λόγω ενός φίλου που δουλεύει εκεί αλλά δεν τη θυμόμουν.
Για να μην γίνομαι φλύαρος λίγα λεπτά μετά θυμήθηκα ότι σε μια επίσκεψη μου εκεί μας είχε συστήσει ο φίλος μου αλλά ήταν κάτι πολύ τυπικό για να το θυμάμαι.
Αφού λοιπόν ξεπεράσαμε τα που σε ξέρω που με ξέρεις αρχίσαμε μια κουβέντα γύρω από τη ζωή που κάνουμε, τη δουλειά που μας έχει στο τρέξιμο και τις τόσες στιγμές που χάνουμε κυνηγώντας επιτυχίες και λεφτά. «Άνθρωπε μου» σκέφτηκα «έλα να κάνουμε κοινή ψυχοθεραπεία τώρα».
(Logg inn, og les hele sexnovellen)