Η πρωτη μου τρυφερη επαφη με τον αυνυνισμο

O φίλος μου, ο Παύλος, δου­λεύει σε ξενοδοχειακές επι­χειρήσεις, κι όταν η εται­ρία του ανοίγει ένα καινούργιο ξενοδοχείο, σαν στέλεχος της επι­χείρησης πρέπει να παρευρίσκε­ται στα εγκαίνια.

Αυτή τη φορά θα πήγαινε στο Ηράκλειο για τέσσε­ρις μέρες.

Και τρεις νυχτες! Ό­ταν λείπει σε ταξίδια, τον λαχτα­ράω και μου λείπει πολύ.

Λατρεύω το σεξ, αλλά όσον αφο­ρά τον αυνανισμό... Η λέξη και μό­νο ακουγόταν απωθητική στ' αυτιά μου.

Το είχα δοκιμάσει με­ρικές φορές, πάντα με μισή καρ­διά, και συνήθως τελείωνα μ' ένα αίσθημα μοναξιάς μεγαλύτερο από πριν.

Μια μέρα πριν το ταξίδι του μου αγόρασε ένα δονητή και τον άφησε πάνω στο τεράστιο κρεβάτι μας, το κρεβάτι που μου φαινόταν πάντα τόσο άδειο ό­ταν έλειπε ο Παύλος.

Τον έβγαλα από του κουτί. Ήταν μικρός και λείος, σε μπεζ χρώμα και είχε το σχήμα τηλεφωνικού ακουστικού με μια λαβή και μια υποδοχή δια­φόρων εξαρτημάτων.

Ένα απ' αυ­τά ήταν επίπεδο και λείο, ένα άλλο είχε μικροσκοπικά πλαστικά καρφάκια, ένα άλλο ήταν ροζ στο σχήμα σκληρού πέους και κατέλη­γε σ' ένα μακρύ αδύνατο άκρο σαν δάχτυλο.

Όλα αυτά τα πε­ρίεργα εξαρτήματα με ερέθιζαν ένα μηχάνημα φτιαγμένο ειδι­κά για τη γυναικεία ευχαρίστηση. Εκείνη τη νύχτα ο Παύλος με έ­σφιξε στα δυνατά του μπράτσα και μου είπε:

—Θα μου λείψεις κι εσύ Ανέτα, αλ­λά θέλω να το ευχαριστηθείς όσο θα είμαι μακριά σου. Μετά κάναμε άγρια έρωτα. Ο Παύ­λος με σφυροκοπούσε με μια δύ­ναμη κι ενέργεια που σπάνια είχα αισθανθεί πριν από μέρος του.

Τα μπράτσα μου, οι γοφοί μου και τα πόδια μου πιέζονταν τόσο πολύ επάνω του που ήταν σα να ήμασταν ένα σώμα. Χύσαμε μαζί και δεν τον άφησα να βγει από μέσα μου, τον κράτησα σφιχτά πάνω μου για πολύ ώρα.

Αναρωτιόμουνα πώς θα μπορούσα ποτέ να αισθανθώ έ­τσι από μόνη μου.

Την πρώτη νύ­χτα της μοναξιάς μου ζέστανα ένα κρύο γεύμα κι αντί να παρακολουθήσω τηλεόραση, παρατηρούσα τη γάτα μας, την Κλεό. Μετά το δείπνο αισθάνθηκα το σώμα μου να ψιλοτρέμει. Ξεντύθηκα λίγο α­ναστατωμένη και έριξα ένα κουτί από άλατα σανταλόξυλου μέσα στο ζεστό νερό του μπάνιου.

Η μυ­ρωδιά ήταν υπέροχη: καθαρή, γλυκιά και δυνατή σαν το δάσος μετά τη βροχή. Όταν η μπανιέρα γέμισε με μικρές σαπουνάδες, ά­ναψα ένα κόκκινο κερί, έσβησα το φώς και χάθηκα στη