Η Ντίνα ήταν πνιγμένη στα βιβλία της σχολής της, όταν ακούστηκε ο χαρακτηριστικός ήχος εισερχόμενου μηνύματος στο κινητό της.
-«Ποιός να είναι πάλι;», σκέφτηκε προσπαθώντας να μη σταματήσει το διάβασμα πριν να τελειώσει την παράγραφο στην οποία ήταν για να μη χρειαστεί να την ξαναδιαβάσει όλη απο την αρχή μετά, «...το έγκλημα της ληστείας είναι ένα σύνθετο έγκλημα που στοιχειοθετείται απο τα εγκλήματα της κλοπής και της παρανόμης βίας σε συνδυασμό. Πρέπει να υπάρχουν και τα δύο για να υπάρξει και ληστεία... Δεν γαμιέται, ας δω το μήνυμα».
Κλικ, κλικ και αποστολέας ο Φώτης, ο εδώ και δύο μήνες φίλος της.
«Μωρό μου, χτες ήσουν πάλι υπέροχη, καταπληκτική.. Σε θέλω πάλι..»
Ένας αναστεναγμός βγήκε απο το στόμα της Ντίνας, ενώ ένιωσε το μουνάκι της να μουδιάζει. Είχε δίκιο, η προηγούμενη νύχτα ήταν καταπληκτική, ήταν απο τις καλύτερες που είχαν ζήσει μαζί ως τώρα. Είχαν βρεθεί κατά τις 9 και σύντομα βρισκόντουσαν σ’ένα παραθαλλάσιο μπαράκι κι έπιναν ποτάκια, χαζεύοντας την ήρεμη, φωτισμένη με προβολείς, νυχτερινή θάλασσα. Ένα γλυκό αεράκι τους χάιδευε τα πρόσωπα, ενώ η διάθεση τους ήταν πολύ καλή και διαρκώς φλέρταραν ο ένας τον άλλο γελώντας ασταμάτητα.
-«Για πες μου λοιπόν, τι έχεις βάλει πάλι μέσα στο πονηρό μυαλουδάκι σου;», της είπε εκείνος κάποια στιγμή δίνοντας της ένα πεταχτό φιλί στο στόμα,
-«Εγώ; Πότε;», εκείνη το έπαιξε χαζή,
-«Έλα τώρα.. Εκείνη η έκπληξη που μου’λεγες το απόγευμα ότι μπορεί να μου κάνεις, τι είναι;», συνέχισε εκείνος γλυκά,
-«Ααααα.. η έκπληξη! Δεν σου λέω, δεν έχω καν αποφασίσει ακόμα αν θα την κάνω», απάντησε ψέματα εκείνη, αφού είχε ήδη αποφασίσει πως θα τον πήγαινε σε ξενοδοχείο για να τον αποπλανήσει, μα ήθελε να επιτείνει κι άλλο την αγωνία του. Ήταν η πρώτη φορά που θα πήγαιναν σε ξενοδοχείο κι ανησυχούσε μήπως εκείνος δεν ήθελε, αλλά είχε αποφασισεί να το ρισκάρει. Το πολύ-πολύ να της έλεγε όχι.
«Σήμερα γά-σήμερα γάμος γίνεταιιιιι..», η μουσική απο το δίπλα μαγαζί ξαφνικά άλλαξε και όλοι σηκώθηκαν απο τα τραπέζια να δουν τι συμβαίνει. Κάποιος είχε μόλις παντρευτεί κι άρχιζε το γαμήλιο τραπέζι.
-«Μωρό μου, δεν την κάνουμε σιγά-σιγά, γιατί δεν μ εμπνέει η μουσική;», ρώτησε χαμογελώντας εκείνη,
(Logg inn, og les hele sexnovellen)