Είμαι παντρεμένη εδώ και 1,5 χρόνο περίπου και αγαπάω τον άντρα μου.
Η σεξουαλική μας ζωή δεν είναι άσχημη αλλά όχι αυτό που ζητάω!!!
Θέλω περισσότερη ποσότητα αλλά και ποιότητα. Ο άντρας μου δεν αφιερώνει πολύ χρόνο στα προκαταρτικά και η διάρκεια του σεξ είναι. . . . . . . . . άντε 5 λεπτά.
Όπως καταλαβαίνετε δεν είναι αρκετό για μένα.
Εδώ και αρκετό καιρό μιλάω με κάποιον μέσω ιντερνετ ο οποίος με εξιτάρει πολύ, όμως βρίσκεται πολύ μακριά και είναι αδύνατον να βρεθούμε. Κάνουμε έρωτα μέσω διαδικτυου αλλά είναι καταπληκτικό!!!!(και μέσω κάμερας). Έτσι αυξάνεται η ερωτική επιθυμία μου αλλά δεν ικανοποιείται.
Δεν έχω απατήσει ποτέ τον άντρα μου και ειλικρινά δεν θα ήθελα ποτέ να το κάνω. Του έχω εξηγήσει πολλές φορές το πρόβλημα μου αλλά. . . . . δεν αλλάζει τίποτα.
Προχθές γνώρισα έναν πελάτη εκεί που εργάζομαι και μετά από μια συζήτηση. . . 10 λεπτών που είπε πως θέλει να με αγγίξει, να γευτεί το κορμί μου!
Έπεσε πάνω στην περίπτωση που εγώ ήθελα επειγόντως να ικανοποιήσω τους πόθους μου!
Δεν ήταν εύκολο όμως για μένα. . . . . δεν είχα δικαιολογία να αργήσω να γυρίσω σπίτι. Έτσι είπα ευγενικά ότι δεν γίνεται.
Όταν σχόλασα με περίμενε όμως λίγο πιο κάτω. . . . .
Θέλοντας και μη, τον πήρα με το αυτοκίνητο μου και πήγαμε αμέσως για να γίνει αυτό που είχαμε και οι δυο σκοπό.
Σταματήσαμε και αρχίσαμε τα φιλιά και αμέσως ένιωσα άλλος άνθρωπος. . . . . ζούσα το πάθος που μου έλειπε.
Με φιλούσε, μου ρουφούσε τα χείλη, μου χάιδευε το στήθος. . . . . οι ρώγες μου είχαν καυλώσει και το υγρό μουνάκι μου ζητούσε απεγνωσμένα να γαμηθεί με όλη την σημασία της λέξης.
Παρόλα αυτά ήμουν αρκετά διστακτική γιατί δεν ήθελα να το κάνω αυτό στον άντρα μου. Το πήρα όμως απόφαση και κατέβασα το χέρι μου και άρχισα να τον χαιδευω έξω από το τζιν.
Μου έβαζε δάχτυλο στον κώλο και στο μουσκεμένο μουνάκι μου. είχα αρχίσει να θέλω να τον νιώσω μέσα μου όλο και πιο πολύ. . . . . μέχρι που κατέβασα τον τζιν του. Δεν είχε σηκωθει καθολου! ένιωσα πολύ άσχημα, δεν ήξερα αν έφταιγα εγώ ή αυτός.
Κάποια στιγμή κάτι έγινε αλλά μέχρι να γυρίσω να μου τον βάλει. . . . . . ήταν πάλι αργά. Η ώρα περνούσε και τελικά ντύθηκα και έφυγα.