Μηπως εκανε το σωστό;

Όταν ένα μυστικό το λες σε κάποιον λένε.. Τότε παύει να είναι μυστικό.. Γι αυτό αποφάσισα να το πω στους ειδικούς..

Βρισκόμαστε κάπου στην αρχή Μαρτίου 06.. Παρασκευή βράδυ.. Πιεσμένος από τις υποθέσεις της δουλειάς γυρνάω σπίτι για ένα βιαστικό μπάνιο. Η κοπέλα του κολλητού μου έκλεινε τα χχχ της γενέθλια... "φρέσκο" χωρισμένος και χωρίς πολύ καλή διάθεση ντύνομαι βιαστικά.. Έπρεπε να πάω μιας και ο κολλητός υπηρετούσε την μαμά πατρίδα 800 χιλιόμετρα μακριά τότε.. Παρέες απ το παρελθόν, παρόν και μέλλον ήταν όλοι εκεί.. Με περιμένανε..

Χτύπησα την πόρτα..

Άνοιξε εκείνη..

Σκύβω να της ευχηθώ και να την φιλήσω στο μάγουλο.. Την ώρα που γυρνούσα για το άλλο νιώθω στη πλάτη ένα τράνταγμα από ένα γνωστό που είχε να με δει καιρό.. Αποτέλεσμα ήταν τα χείλη της Μαρίας(έτσι λένε την παθούσα)να ενωθούν με τα δικά μου.. "συμβαίνουν αυτά " της είπα θέλοντας να κόψω τις πονηρές σκέψεις..

Αλλά... . Εκείνη την ημέρα πραγματικά η Μαρία ήταν πανέμορφη!! Φορούσε ένα κολλητό μαύρο φόρεμα που εφάρμοζε τέλεια στο μεγάλο στήθος της.. Το κωλαρακι της μικρό και υπεροπτικά σηκωμένο αναζωογονούσε κάθε μόριο του ανθρώπινου μου συστήματος.. Όμως αυτό που με τρέλανε περισσότερο και με τρελαίνει σε κάθε γυναίκα είναι οι ρώγες της.. Χοντρές και μυτερές.. Έτοιμες για δάγκωμα πραγματικά.. Έγραφαν απίστευτα πάνω στο μαύρο της φόρεμα...

Το ένα ποτό έφερε το άλλο και ο χαβαλές αυξανόταν με γοργούς ρυθμούς.. Το είχα αναλάβει εγώ αυτό το θέμα, κάτι που κάνω πάντα.. Κάθε όμως φορά που μιλούσα η Μαρία με κοιτούσε με νόημα στα μάτια.. Δεν έδινα σημασία.. Προσπαθούσα να της φερθώ φυσιολογικά και να ξεχάσουμε το τυχαίο που είχε συμβεί πριν..

Eixe πάει 5:30 όταν όλοι σχεδόν είχαν φύγει.. Όταν έφυγαν και οι τελευταίοι η Μαρία μου πρότεινε να μείνω να την βοηθήσω...

σε φυσιολογικές συνθήκες θα έμενα όμως τότε ήξερα πως έπρεπε να φύγω.. Η φιλία είναι φιλία και αυτό δε ανταλλάσσεται με τίποτα.. Με τίποτα στιγμής.. Ήταν η κοπέλα του κολλητού μου, ανθρώπου που εμπιστεύομαι μιας και δύσκολα εμπιστεύομαι..

έπρεπε όμως να φερθώ φυσιολογικά...

"θα σε βοηθήσω" της είπα και πήρα τα άδεια μπουκάλια απ' το σαλόνι για την κουζίνα.. Με ακολούθησε... Χωρίς να το περιμένω άρχισε να με φιλ