Παραμονές των Χριστουγέννων του 2003 η εταιρεία στην οποία εργάζομαι ανέλαβε μια δημοσκόπηση και δειγματισμό ενός νέου προϊόντος, επώνυμου, για το σπίτι. Ήτοι, μια ομάδα ατόμων, για το συγκεκριμένο προϊόν θα πήγαινε σε supermarket για να το διαφημίσει πρόσωπο με πρόσωπο. Τα άτομα σε αυτές τις ομάδες είναι συνήθως μικρές ηλικίες, 19-27 το πολύ, με σύμβαση τριών μηνών και με εναλλακτική για έξι. Τα χρήματα είναι πολύ καλά αν εργασθεί κάποιος με μεθοδικότητα.
Η δική μου ομάδα συνήθως πλαισιώνεται από κορίτσια τα οποία όμως...είτε είναι πόδια ορθάνοιχτα και μυαλό μεσάνυχτα, είτε είναι αλλού. Όταν η συγκεκριμένη εργασία, ανατέθηκε στην ομάδα μου χώρισα κατάλληλα τις περιοχές στα άτομα και κράτησα τις δυσκολότερες συνοικίες για μένα. Μία από τις κοπέλες, την οποία και είχα επιλέξει προσωπικά, η Χριστίνα (το αληθινό της όνομα) ήρθε στο γραφείο μου και διακριτικά ζήτησε να έρθει μαζί μου.
Η Χριστίνα 24 ετών, με πτυχίο ΑΕΙ, είχε ήδη συμβόλαιο τρίμηνο το οποίο της το είχαμε ανανεώσει γιατί ήταν και πανέξυπνη και εργατική. Επικίνδυνος συνδυασμός γυναίκας με μυαλό και ομορφιά. Την είχα ξεχωρίσει από την αρχή. Γύρω στο 1.75, σκάρτα 50 κιλά, στήθος, μικρό και προς τα πάνω (χωρίς σουτιέν) κορμί γυμνασμένο με aerobic και τα συναφή, τορνευτούς γοφούς, μακριά πόδια καλλίγραμμα και μαλλιά μαύρα σχετικά κοντά. Ίσως αν την έβλεπες βράδυ να την περνούσες για αγόρι.
Το προσωπάκι της ήταν συνηθισμένα καθημερινό, τόσο όσο να σε κάνει να γυρίσεις αν πέρναγε πλάι σου. Αυτό όμως που ήταν σήμα κατατεθέν απάνω της ήταν τα σαν αμύγδαλα εκφραστικά της μάτια. Την ημέρα που της πήρα συνέντευξη, είχε έρθει πολύ σεμνά ντυμένη και κάτι σκίρτησε μέσα μου, το οποίο γρήγορα κλείδωσα πετώντας στον Κηφισό το κλειδί. Δεν πέρναγα και την καλύτερη φάση της ζωής μου, στη δουλεία, στο σπίτι, παντού. Η συνεργασία με τη Χριστίνα αυτό το τρίμηνο ήταν κάτι σαν ενδοφλέβια αδρεναλίνης. Σπίρτο, πανέξυπνη, εργατική και βέβαια ναζιάρα στην ακριβώς κατάλληλη δόση. Φυσικά μέχρι εκεί...Πόσο πίσω ήμουν...
Εκείνη την Τρίτη του Δεκεμβρίου, έβρεχε, η ημέρα είχε ξεκινήσει στραβά από την αρχή, στις πρώτες επαφές τα πήγαμε χάλια και καταλήξαμε για την ημέρα στο τελευταίο Super Market, τον καινούργιο Σκλαβενίτη στα Κάτω Πετράλωνα. Έχει πάει η ώρα 4, έχουμε πήξει να μιλάμε
(Logg inn, og les hele sexnovellen)