Υπάρχουν απολαύσεις στην ζωή που δεν θέλουν κόπο

Υπάρχουν απολαύσεις στην ζωή που δεν θέλουν κόπο, θέλουν τρόπο... Θέλει τρόπο να ξυ-πνήσεις όλα τα κύτταρα του συντρόφου σου με το άγγιγμα των ακροδαχτύλων σου.

Κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι των αισθήσεων, το ταξίδι στο σώμα αγαπημένου μου Κώστα.

Ημέρα Κυριακή...

Αφήνω ένα λιτό σημείωμα δίπλα στο κομοδίνο: Ξενοδοχείο «Η λίμνη», ώρα 10 μμ.

Έχω πάει από νωρίς για να ετοιμάσω τον χώρο που θα δεχθεί τον αγαπημένο μου. Ανάβω κεριά, στάζω μερικές σταγόνες από το άρωμα μου στα μαξιλάρια και στα σεντόνια. Λίγα λε-πτά πριν τις 10:00 ανοίγω την πόρτα ελαφρώς και μένω γυμνή να τον περιμένω…

Όταν μπει μέσα, του ζητώ να γδυθεί και να ξαπλώσει. Προτιμώ να μην έχω καμιά σωματι-κή επαφή μαζί του πριν ξαπλώσει γυμνός στο κρεβάτι και του δέσω τα μάτια με ένα μαντήλι μου. Τον κοιτώ ξαπλωμένο μπρούμυτα. Οι μύες του σώματος του είναι τεντωμένοι. Γρήγορα αυτό θα ανατραπεί. Προς το παρόν, ανοίγω το μίνι μπαρ και πίνω ένα ποτό. Ίσως κάνω και ένα τσιγάρο. Οι Pink Martini, ο αγαπημένος μου Frankie ή ο Barry White μπορούν να πλημμυρίσουν τον χώρο με αισθησιακούς ήχους. Αφήνω όλο μου το κορμί να ακολουθήσει τον ρυθμό τους. Παίρνω μια λοσιόν σώματος, την ίδια που χρησιμοποιεί συνήθως σε μένα, με φύκια ή πράσινο τσάι. Απαλό άρωμα που δεν θα υπερκαλύψει την μυρωδιά του σώματος μου, των υγρών μου. Θέλω να με οσμίζεται. Να νιώθει πως υγραίνομαι όταν τον αγγίζω. Στα-γόνες από την λοσιόν πέφτουν σε όλο το σώμα του, αργά. Δεν θέλω να τον αγγίξω… όχι ακό-μα. Να πάρει πρώτα η λοσιόν την θερμοκρασία του σώματος του. Πλησιάζω αργά κοντά στο αυτί του. Εκπνέω. Λίγα δευτερόλεπτα μετά τον αγγίζω στον αυχένα του. Με τον δείκτη μου τρέχω αργά την ραχοκοκαλιά του. Σταματώ στον κόκκυγα και αφήνω ένα φιλί.

Με τα δύο χέρια απλώνω απαλά την λοσιόν σε όλο του κορμί ξεκινώντας από τα χέρια, ώμους, αυχένας, ωμοπλάτη, πλευρά, γλουτοί, μηροί, κνήμη, πατούσες… Όλα είναι στην διάθεση μου.

Τα λατρεύω. Λατρεύω κάθε πόντο από το κορμί του. Κυκλικά, ηδονικά χορεύουν τα δά-χτυλα μου πάνω του. Η λοσιόν έχει απορροφηθεί όπως απορροφούν τα δάχτυλα μου την ένταση του. Είμαι δίπλα του μα τον ακουμπούν μόνο τα χέρια μου. Ανοίγω τις παλάμες μου και δίνω πίεση στην πλάτη σαν να ανοίγω φύλλο με τα χέρια, από μέσα προς τα έξω.

Κάθ