Όταν γνώρισα τη μικρή αδερφή της γυναίκας μου θα ‘ταν περίπου 15 χρονών. Όμορφη κοπελίτσα, όχι ιδιαίτερα αναπτυγμένη, άγουρο προσωπάκι, άγουρο σωματάκι, τίποτα το θηλυκό. Δεν της έδωσα σημασία. Άλλωστε, μπροστά στη γυναίκα μου, δεν μετρούσε μία. Μετά από τέσσερα χρόνια γνωριμίας, αποφασίσαμε να παντρευτούμε. Η μικρή δεν ήταν πια τόσο μικρή. Την είχα δει σε αυτά τα 4 χρόνια 7-8 φορές. Είχα προσέξει, όταν πήγαινα στα πεθερικά μου τα κολλητά παντελόνια, τις κοντές φουστίτσες, το βρακάκι που φαινόταν αμυδρά. Το μικρό της στήθος με καύλωνε απίστευτα. Όπως και ο αγύμναστος νεαρός της κώλος. Πολλές φορές έκανα διάφορες σκέψεις για αυτό το κορίτσι. Την είχα παίξει πολλές φορές σκεφτόμενος ότι την γαμάω. Έχυνα μέσα σε πέντε λεπτά. Μέχρι εκεί όμως. Δεν είχα κάνει τίποτα, ούτε αυτή. Μόνο κάτι πεταχτά αγγίγματα όταν έβρισκα ευκαιρία. Τρελαινόμουν μόνο με τη σκέψη. Τη χρονιά που θα παντρευόμασταν, η μικρή ήρθε να μείνει μόνη της, φοιτήτρια στον Πειραιά πλέον. Είχε γίνει φοβερό μουνί. Γυμνάστηκε, αδυνάτισε, έχασε τα παιδικά χαρακτηριστικά, ξεπαρθενιάστηκε με έναν πιτσιρικά. Έτοιμη γυναίκα. Και τι γυναίκα. Κάθε φορά που ερχόταν στο σπίτι δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από τον κώλο της. Ήθελα σαν τρελός να τη γαμήσω. Έπρεπε να βρω μια ευκαιρία. Ήρθε η ευκαιρία.
Μια βδομάδα πριν το γάμο η υποψήφια σύζυγος έφυγε για τις ετοιμασίες στο πατρικό της στο Ναύπλιο. Θα ήμουν μόνος στο σπίτι για μια ολόκληρη εβδομάδα. Και η μικρή έμενε σχετικά κοντά. Ήμουν αποφασισμένος να κάνω κίνηση, αλλά το σκεφτόμουν. Πως θα το έπαιρνε, πως θα αντιδρούσε, κι αν τα έπαιρνε στο κρανίο και τα έλεγε όλα; Ένα βράδυ της είπα να βγούμε για κάνα ποτάκι. Θα ερχόταν από το σπίτι, θα πίναμε κάτι εκεί και μετά θα συνεχίζαμε έξω. Ήμουν έτοιμος, αλλά θα έπρεπε να προσέξω πολύ. Η κατάσταση ήθελε πολύ τακτ. Ήρθε πράγματι, με το τζινάκι της και ένα μπλουζάκι με τιραντάκι. Καύλωσα μόνο που την είδα. Κάτσαμε στον καναπέ απέναντι. Δεν κάθισε δίπλα μου. Άσχημα ξεκίνησε. Αρχίσαμε να πίνουμε. Σφηνάκια. Ότι είχα σπίτι. Τεκίλα, βότκα, μπίρα. Δεν μπορεί σκέφτηκα. Με το αλκοόλ κάτι θα παίξει.
Για κακή μου τύχη, το ότι θα ήμουν μόνος, το ‘ξεραν και τα φιλαράκια. Οπότε να σου στην πόρτα και ο Γιάννης, απρόσκλητος. Μέσα στην χαρά. Τώρα τι κάνουν; Πως τον ξεφορτώνονται; Τελικά κάτσαμε και πίναμ
(Logg inn, og les hele sexnovellen)