Ακούμπησε με την ρώγα του δαχτύλου την οπή μου κι ύστερα άρχισε σιγά σιγά να βυθίζει μέσα στο απηυθυσμένο μου τις δυο πρώτες φάλλαγγες. Το σάλιο μου, ανακατεμένο με τα σάλια του Βασίλη που είχαν μουσκέψει την σούφρα μου, είχε κάνει πολύ καλά την δουλειά του. Μόνο στην αρχή ένιωσα ένα μικρό γρατσούνισμα, όταν η άκρη του δαχτύλου του εισέβαλε στον πρωκτό μου, ο οποίος και τελικά αποδείχτηκε εξαιρετικά φιλόξενος! Το μισό δάχτυλο γλίστρησε μέχρι την μέση πάνω σ’ένα παχύ λιπαντικό στρώμα σάλιου που ένιωθα να αλείφεται στα τοιχώματα του εντέρου μου. Τρία τέσσερα δευτερόλεπτα περίμενε το μωρό μου κι ύστερα έβαλε και το υπόλοιπο. Γλίστρησε κι αυτό όμορφα όμορφα μέχρι που μπήκε όλο. Ήταν μια περίεργη αίσθηση, περίεργη, αλλά ευχάριστη. Πολύ ευχάριστη μάλιστα. Λες κι εκεί κάτω, σ’ αυτό το σημείο του κορμιόυ μου, (μάλλον πάνω πρέπει να πω., αφού ήμουν σε στάση τέτοια που ο κώλος μου βρισκόταν πιο ψηλά από το κεφάλι μου) υπήρχε ένα κενό που το δάχτυλό του Βασίλη ήρθε να γεμίσει προσφέροντας μου απλόχερα μια αίσθηση πληρότητας. Τώρα έτσι με τα πόδια μου να μουντζώνουν το ταβάνι και το δάχτυλο ενός μαντράχαλου να βουλώνει την τρύπα του κώλου μου πώς έπρεπε να αισθανθώ; Σκρόφα, πουτάνα και τσούλα ενός αρχιγαμιά ή δεσποσύνη του ιππότη μου, τιμημένο έπαθλο ενός παλληκαριού που με κέρδισε μετά από κρυφά βάσανα εξ αιτίας του ανομολόγητου πόθου του για μένα; Αισθανόμουν και τα δύο. Και γούσταρα. Καύλωνα αφ΄ενός μεν γιατί είχα μέσα μου το δάχτυλό του, που ένωνε με την μάζα του το κενό ανάμεσα στα τοιχώματα του εντέρου μου, αφ’ετέρου δε επειδή ακριβώς εκείνο το δάχτυλο αποτελούσε την αδιάψευστη υλική έκφραση της εξουσίας του γκόμενού μου πάνω μου, μιας εξουσίας που όπως ήδη εξήγησα με γέμιζε με σιγουριά και ασφάλεια. Έβλεπα τον Βασίλη, αρρενωπό και αποφασιστικό, γεμάτο αυτοπεποίθηση, γονατισμένο ανάμεσα στα λυγισμένα προς τα πάνω σκέλη μου, να παραβιάζει ό,τι πιο ιδιαίτερο και απόκρυφο και προσωπικό βρίσκεται πάνω στο σώμα ενός ανθρώπου, είτε αγοριού είτε κοριτσιού, κι ένιωθα να με κατακλύζει μια ιερή σχεδόν ευγνωμοσύνη για την επιμονή του να μπει σαν μύστης με δικαιώματα συγκυρίου στις τόσο αυστηρά συνδεδεμένες με την ατομικότητα περιοχές του σώματός μου. Ένιωθα μια ανακούφιση μοναδική, την ανακούφιση που χρωστά κανείς σε αυτόν στον οποίο εμπιστεύεται τα πιο προσωπικά του μυστικ
(Logg inn, og les hele sexnovellen)